Rome en Firenze betwisten elkaar het recht om Michelangelo’s David tentoon te stellen. [Het is komkommertijd en dan publiceren de gazetten elke bagatel]. David is voor Firenze wat Manneke Pis is voor Brussel: een ikoon, een toeristische trekpleister. Elk jaar gaan vele duizenden naar de Academia dell’Arte om het beeld te bewonderen. De meeste toeristen zullen in Brussel opmerken dat Manneke Pis kleiner is dan ze gedacht hadden; bij David is het alleen het formaat van zijn piemel dat zwaar tegenvalt. Die is kleiner dan de helft van Davids kleine vinger, terwijl iedereen juist denkt dat de mannen vroeger groter geschapen waren dan nu, niet kleiner.
Bovendien was Michelangelo [di Lodovico Buonarroti Simoni] (1475-1564) helemaal voor de mannen en zou je verwachten dat hij dan juist een stevige penis zou afbeelden…
De bestraffing van Titius door de arend, symbool voor het liefdesvuur in Michelangelo voor de jonge Tommaso - ook al met een mini-piemeltje
Dat hij homo was weten de meeste mensen niet. Maar toch, hij had één grote liefde in zijn leven, de veel jongere edelman Tommaso dei Cavalieri (1509-1587) voor wie hij een aantal tekeningen maakte die het liefdesvuur symboliseerden dat in hem brandde voor de jongeman, en aan wie hij veel romantische gedichten en sonnetten opdroeg.
Cavalieri was 23 jaar oud toen de 57-jarige Michelangelo hem in 1532 leerde kennen, en het liefdesvuur ontstak in de jonge man: ik zweer dat mijn liefde wederkerig is. Nooit heb ik van een man meer gehouden dan van u, nooit heb ik een vriendschap vuriger gewenst dan de uwe.
Michelangelo droeg hem meer dan 300 sonnetten en madrigalen op, en dat vormt hiermee het overgrote deel van zijn dichtwerk. In sonnet G.94 (‘de zijdeworm’), bijvoorbeeld, zegt Michelangelo dat hij het liefst een stofje zou zijn waarmee Tommaso zich dan zou aankleden…
Filed under: Gay, homo, beeldhoudkunst, David, Firenze, Italië, kunst, Michelangelo, Rome, Tommaso dei Cavalieri
Anders Des Te Beter 